«حالت پیش‌فرض وجود انسان پرخاشگری، جنگجویی، خونریزی و خشونت‌گری و وحشیگری است و از آنجا که انسان، گونه‌ی تکامل‌یافته دیگر جانداران است، برای ادامه بقا و تکامل نیاز دارد که بجنگد و خودخواه باشد، اما از وقتی متمدن شد یاد گرفت که برای ادامه بقا بهتر است صلح کند. بنابراین «صلح» جزو طبیعت انسان نیست بلکه جزئی از آموزش و تربیت اوست. موارد دیگری مثل نوع‌دوستی، آزادی و دموکراسی نیز جزو فرهنگ و دستاورود‌های بشری هستند. حالا اینها به دو طریق در انسان اتفاق می‌افتد؛ یکی از طریق آموزش و دیگری اعمال قانون. قانون تلاش می‌کند افرادی که خوب آموزش ندیده‌اند یا نمی‌خواهند آموزش ببینند یا به هر دلیلی مشکلی بر سر راه آموختن آن‌ها وجود داشته است را در راستای متمدن‌بودن نگه دارد. اعمال قانون هم در جوامع مختلف تفاوت‌ها زیادی دارد.»
با این تفاسیر اگر می‌خواهید بدانید که چرا جمهوری اسلامی با سرکوب مردم، امنیت جانی جامعه را به خطر انداخته است،
این برنامه را از زبان نیما نوروزی، روان‌شناس، تا آخر گوش کنید. این برنامه بخشی از بگو-بشنو ۲۶ است با عنوان «نسبت امنیت و مداراگری» که ۲۶ مهر ۱۴۰۲ با حضور برخی از پژوهشگران و کنشگران در کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.